معمولا براي نگهداري مواد اسيدي از مخازني که بالاتر از سطح زمين قرار مي گيرند، استفاده مي شود. يکي از مزاياي مهم اين مخازن ، دسترسي سريع به آنها جهت تخليه و تزريق مواد اسيدي است. سايز نرمال اين مخازن بايد حداقل 50 برابر حجم موادي باشد که قرار است در داخل مخزن نگهداري شود.
در ساخت اين مخازن معمولا از ف (به صورت پوشيده يا ناپوشيده) و يا پلاستيک مستحکم شده با فيبر(FRP)، استفاده مي‌شود. مخازن في معمولا از مقاومت و دوام بالايي در برابر فشار و ضربات برخوردار هستند، در حالي که مخازن پلاستيکي - فيبري ، اقتصادي تر بوده و براي نگهداري مواد اسيدي کم حجم به مدت کوتاه مناسب مي‌باشند.
مخازن پلي اتيلن و پلاستيکي عموماً براي نگهداري و ذخيره سازي مايعاتي با چگالي نزديک به آب ( چگالي يک ) توليد مي شوند و به خوبي در برابر خاصيت خوردگي اين مواد مقاوم هستند. اما به دليل چگالي بالاتر بعضي از اسيد ها ( چگالي اسيد سولفوريک غليظ تا قريب به 2 برابر آب و يا اسيد فسفريک غليظ تا 1.5 برابر آب مي باشد. ) نياز است تا تغييراتي بر روي اين مخازن پلي اتيلني نگهداري اسيد ايجاد شود تا در صورتي که حجم زيادي از اين مواد داخل اين مخازن ريخته شود ، مخزن بتواند استحکام خود را حفظ کند و دچار پارگي نشود. به اين گونه مخازن تقويت شده، مخزن اسيد يا مخزن ضد اسيد گفته مي شود.
از آنجايي که فرآيند رقيق سازي اسيدها گرمازا است بايد اطمينان حاصل نمود تا گرماي آزاد شده دماي محلول داخل مخزن را به بالاي 55+ درجه نمي رساند . اصولا بهتر است فرآيند رقيق سازي در مخازن پلي اتيلني کوچکتر (مخازن ارتفاع کوتاه و انواع وان با ساپورت في) صورت پذيرد و سپس محلول اسيدي با دماي زير 55 درجه به مخازن بزرگتر منتقل گردد و يا با استفاده از کويل (لوله هاي پلي اتيلني شناور) با عبور جريان آب سرد نسبت به خنک کردن مايع درون مخزن اقدام نمود.
ذخيره و نگهداري طولاني مدت (چندين ساله ) اسيد نيتريک در غلظتهاي بالا را در مخازن پلي اتيلني 3840 توصيه نمي کنيم. به دليل تاثير خاصي که اسيد نيتريک روي پلي اتيلن 3840 دارد ، ديواره مخزن خشک و شکننده شده و در طولاني مدت احتمال شکست و نشتي از مخزن وجود خواهد داشت. با توجه به گران قيمت بودن راه حلهاي ذخيره سازي جايگزين در صورت اصرار به نگهداري اسيد نيتريک در مخازن پلي اتيلني بهتر است اين ذخيره سازي در مخازن کوچکتر صورت پذيرفته و آن مخازن را نيز در وانهاي پلي اتيلني ديگري قرار دهيد. البته پيشنهاد ويژه ما استفاده از مخازن تودرتوي پلاستونيک است. به اين ترتيب در صورت هر گونه نشتي ، اسيد به داخل ظرف بزرگتر وارد شده و از هدر رفت و تخريب ناشي از نشت آن نيز جلوگيري خواهد شد.
شکل مخزن ذخيره اسيد ميتواند بصورت استوانه عمودي و يا افقي و يا همچنين بصورت مکعبي / باکسي ( محصول جديد) باشد و همچنين در فرآيند توليد منحصر به فرد مخازن بروش اسپيرال ميتوان مخازن ذخيره سازي مواد شيميايي و اسيد ها را در هر قطر از 60 سانتي متر تا 3 متر در مخازن استوانه ايي و ابعاد بدون محدوديت را در مخازن مکعبي / باکسي را توليد نمود.
و با توجه به نياز کارفرما مخزن ذخيره اسيد داراي قطعات و انشعابات و اتصالاتي نظير:
• لوله ورودي و خروجي
• پلکان داخلي و خارجي
• لوله ونت
• انشعاب سر ريز و کف شور
• ديواره هاي جدا کننده
• پايه نگهدارنده و …
مي باشد.
مخزن اسيد و مواد شيميايي به صورت بدنه يکپارچه توليد شده و تمامي قطعات و لوله هاي داخل و خارج مخزن از جنس پلي اتيلن و يا پلي پروپيلن تهيه ميگردد که 100% مخزن در مقابل خوردگي مقاوم نموده و کليه فلنج ها داراي رينگ هسته في با پوشش پلي اتيلن مي باشد.
مخازن پلي اتيلن يکي از بهترين گزينه هاي براي ذخيره سازي اسيد ها مي باشند.اکثر اسيد ها با چگالي نزديک به آب، به راحتي در مخزن پلي اتيلن معمولي نيز قابل ذخيره سازي هستند با اين وجود براي برخي از اسيد ها نياز است تا مخازن پلي اتيلن به صورت تقويت شده توليد شوند. ضمن اينکه ممکن است نياز باشد تا تدابير ويژه تري براي محل نصب مخزن اسيد و يا حفاظ اطراف مخزن در نظر بگيريد. به همين دليل نياز به اطلاعات تخصصي خواهيد داشت.
مخزن حمل اسيد هيدروکلريک با تانکر دخيره و نگهداري اين اسيد تفاوت دارد. ضمن اينکه براي حمل اسيد ها مخازن بزرگ به هيچ عنوان پيشنهاد نمي شوند و بهترين انتخاب تانکر استيل ضد اسيد يا مخزن هاي کوچک ibc است که با حفاظ في مقاوم سازي شده اند. متاسفانه مخازن ibc در ايران توليد نمي شوند و از خارج از کشور وارد شده و پس از تخليه ماده ذخيره شده در آنها، به صورت دسته دوم به فروش مي رسند.
نگهداري اسيد هيدروکلريک در ظروف و مخازن نگهداري اسيد ها با توجه به حساسيت ها و ريسک هايي که دارد نيازمند توجه بيشتري نسبت به مخازن آب پلي اتيلن است. به همين دليل در ادامه نکاتي در خصوص مخازن اسيد هيدروکلريک پلي اتيلني بيان خواهيم کرد.
در صنعت برخي مواد خورنده و اسيدها بايد در مخازن براي طولاني مدت نگهداري شوند. به دليل خاصيت خورندگي اسيدها از جمله اسيد سولفوريک بايد مخزني براي آنها تهيه شود که خاصيت خورندگي نداشته باشد و در برابر مواد شيميايي مقاومت کافي را داشته باشد. مخازن نگهداري مايعات داراي تنوع زيادي در طرح، جنس، و اندازه هستند. جنس‌هاي مختلف مخازن نگهداري مايعات، ميتواند از جنس بتن، سيمان، ف و پلاستيک باشد؛ و با توجه به اندازه مورد نياز طراحي شود.
مخازن بتني و سيماني که از اولين مخازن ذخيره به شمار مي‌رود؛ امروزه به دلايل زيادي استفاده از آنها منسوخ شده و بيشتر از مخازن في و پلاستيکي استفاده مي‌شود. مخازن في در برابر مواد شيميايي و خورنده مقاوم نيستند و سبب زنگ زدگي هم مي‌شود. بنابراين براي نگهداري اسيدها بايد تدابيري انديشيده شود.
استفاده از مخازن پليمري از جنس مخازن پلي اتيلن و مخازن پلي پروپيلن ميتواند براي اين کاربرد مناسب باشد؛ به دليل اينکه پليمرها در برابر مواد شيميايي، اسيدها و مواد قليايي مقاوم هستند. ساختار بلند زنجير آنها سبب مقاومت مناسب مي‌شود و هيچگونه عامل واکنشگري در پلي اتيلن که نوعي پلاستيک است وجود ندارد.
استفاده از ورق‌هاي مارپيچي بيروني/وسايل گرمايشي براي محيط‌هاي بسيار سرد جهت عدم يخ زدگي اسيد.
استفاده از مخزن دو جداره اسيد و چند لايه براي امنيت بيشتر.
متعادل نمودن دماي حرارتي بالا جهت جلوگيري از خورندگي اسيد.
استفاده از مخازن فشرده براي فشار بخار بالاي اتمسفريک.
غلظت حداکثر 30 درصدي اسيد، داراي امنيت بهتر است به دليل اينکه در غلظتهاي بالا اکسيد کننده قوي است و با عامل احيا کننده آتش مي‌گيرد.
حداکثر دما 50 درجه باشد.
مخازن را روي بتن با سطح صاف بايد نصب کرد.
جنس اتصالات اعم از موارد آب بندي به کار رفته مانند گسکت‌ها براي مخزن نيز بايد از مواد رابري EPDM باشد.
اتصالات ديگر نيز از پلي اتيلن به کار رود تا هيچ واکنشي با اسيد صورت نگيرد.
استفاده از لوله‌ها با قطر زياد به هنگام انتقال اسيد به دليل کاهش خورندگي استفاده شود؛ زيرا خورندگي بر اثر سرعت بالاي اسيد به هنگام انتقال رخ مي‌دهد.
درباره این سایت