معمولا براي نگهداري مواد اسيدي از مخازني که بالاتر از سطح زمين قرار مي گيرند، استفاده مي شود. يکي از مزاياي مهم اين مخازن ، دسترسي سريع به آنها جهت تخليه و تزريق مواد اسيدي است. سايز نرمال اين مخازن بايد حداقل 50 برابر حجم موادي باشد که قرار است در داخل مخزن نگهداري شود.
در ساخت اين مخازن معمولا از ف (به صورت پوشيده يا ناپوشيده) و يا پلاستيک مستحکم شده با فيبر(FRP)، استفاده ميشود. مخازن في معمولا از مقاومت و دوام بالايي در برابر فشار و ضربات برخوردار هستند، در حالي که مخازن پلاستيکي - فيبري ، اقتصادي تر بوده و براي نگهداري مواد اسيدي کم حجم به مدت کوتاه مناسب مي‌باشند.
مخازن پلي اتيلن و پلاستيکي عموماً براي نگهداري و ذخيره سازي مايعاتي با چگالي نزديک به آب ( چگالي يک ) توليد مي شوند و به خوبي در برابر خاصيت خوردگي اين مواد مقاوم هستند. اما به دليل چگالي بالاتر بعضي از اسيد ها ( چگالي اسيد سولفوريک غليظ تا قريب به 2 برابر آب و يا اسيد فسفريک غليظ تا 1.5 برابر آب مي باشد. ) نياز است تا تغييراتي بر روي اين مخازن پلي اتيلني نگهداري اسيد ايجاد شود تا در صورتي که حجم زيادي از اين مواد داخل اين مخازن ريخته شود ، مخزن بتواند استحکام خود را حفظ کند و دچار پارگي نشود. به اين گونه مخازن تقويت شده، مخزن اسيد يا مخزن ضد اسيد گفته مي شود.
از آنجايي که فرآيند رقيق سازي اسيدها گرمازا است بايد اطمينان حاصل نمود تا گرماي آزاد شده دماي محلول داخل مخزن را به بالاي 55+ درجه نمي رساند . اصولا بهتر است فرآيند رقيق سازي در مخازن پلي اتيلني کوچکتر (مخازن ارتفاع کوتاه و انواع وان با ساپورت في) صورت پذيرد و سپس محلول اسيدي با دماي زير 55 درجه به مخازن بزرگتر منتقل گردد و يا با استفاده از کويل (لوله هاي پلي اتيلني شناور) با عبور جريان آب سرد نسبت به خنک کردن مايع درون مخزن اقدام نمود.
ذخيره و نگهداري طولاني مدت (چندين ساله ) اسيد نيتريک در غلظتهاي بالا را در مخازن پلي اتيلني 3840 توصيه نمي کنيم. به دليل تاثير خاصي که اسيد نيتريک روي پلي اتيلن 3840 دارد ، ديواره مخزن خشک و شکننده شده و در طولاني مدت احتمال شکست و نشتي از مخزن وجود خواهد داشت. با توجه به گران قيمت بودن راه حلهاي ذخيره سازي جايگزين در صورت اصرار به نگهداري اسيد نيتريک در مخازن پلي اتيلني بهتر است اين ذخيره سازي در مخازن کوچکتر صورت پذيرفته و آن مخازن را نيز در وانهاي پلي اتيلني ديگري قرار دهيد. البته پيشنهاد ويژه ما استفاده از مخازن تودرتوي پلاستونيک است. به اين ترتيب در صورت هر گونه نشتي ، اسيد به داخل ظرف بزرگتر وارد شده و از هدر رفت و تخريب ناشي از نشت آن نيز جلوگيري خواهد شد.
شکل مخزن ذخيره اسيد ميتواند بصورت استوانه عمودي و يا افقي و يا همچنين بصورت مکعبي / باکسي ( محصول جديد) باشد و همچنين در فرآيند توليد منحصر به فرد مخازن بروش اسپيرال ميتوان مخازن ذخيره سازي مواد شيميايي و اسيد ها را در هر قطر از 60 سانتي متر تا 3 متر در مخازن استوانه ايي و ابعاد بدون محدوديت را در مخازن مکعبي / باکسي را توليد نمود.
و با توجه به نياز کارفرما مخزن ذخيره اسيد داراي قطعات و انشعابات و اتصالاتي نظير:
• لوله ورودي و خروجي
• پلکان داخلي و خارجي
• لوله ونت
• انشعاب سر ريز و کف شور
• ديواره هاي جدا کننده
• پايه نگهدارنده و …
مي باشد.
مخزن اسيد و مواد شيميايي به صورت بدنه يکپارچه توليد شده و تمامي قطعات و لوله هاي داخل و خارج مخزن از جنس پلي اتيلن و يا پلي پروپيلن تهيه ميگردد که 100% مخزن در مقابل خوردگي مقاوم نموده و کليه فلنج ها داراي رينگ هسته في با پوشش پلي اتيلن مي باشد.
مخازن پلي اتيلن يکي از بهترين گزينه هاي براي ذخيره سازي اسيد ها مي باشند.اکثر اسيد ها با چگالي نزديک به آب، به راحتي در مخزن پلي اتيلن معمولي نيز قابل ذخيره سازي هستند با اين وجود براي برخي از اسيد ها نياز است تا مخازن پلي اتيلن به صورت تقويت شده توليد شوند. ضمن اينکه ممکن است نياز باشد تا تدابير ويژه تري براي محل نصب مخزن اسيد و يا حفاظ اطراف مخزن در نظر بگيريد. به همين دليل نياز به اطلاعات تخصصي خواهيد داشت.
مخزن حمل اسيد هيدروکلريک با تانکر دخيره و نگهداري اين اسيد تفاوت دارد. ضمن اينکه براي حمل اسيد ها مخازن بزرگ به هيچ عنوان پيشنهاد نمي شوند و بهترين انتخاب تانکر استيل ضد اسيد يا مخزن هاي کوچک ibc است که با حفاظ في مقاوم سازي شده اند. متاسفانه مخازن ibc در ايران توليد نمي شوند و از خارج از کشور وارد شده و پس از تخليه ماده ذخيره شده در آنها، به صورت دسته دوم به فروش مي رسند.
نگهداري اسيد هيدروکلريک در ظروف و مخازن نگهداري اسيد ها با توجه به حساسيت ها و ريسک هايي که دارد نيازمند توجه بيشتري نسبت به مخازن آب پلي اتيلن است. به همين دليل در ادامه نکاتي در خصوص مخازن اسيد هيدروکلريک پلي اتيلني بيان خواهيم کرد.
در صنعت برخي مواد خورنده و اسيدها بايد در مخازن براي طولاني مدت نگهداري شوند. به دليل خاصيت خورندگي اسيدها از جمله اسيد سولفوريک بايد مخزني براي آنها تهيه شود که خاصيت خورندگي نداشته باشد و در برابر مواد شيميايي مقاومت کافي را داشته باشد. مخازن نگهداري مايعات داراي تنوع زيادي در طرح، جنس، و اندازه هستند. جنس‌هاي مختلف مخازن نگهداري مايعات، ميتواند از جنس بتن، سيمان، ف و پلاستيک باشد؛ و با توجه به اندازه مورد نياز طراحي شود.
مخازن بتني و سيماني که از اولين مخازن ذخيره به شمار مي‌رود؛ امروزه به دلايل زيادي استفاده از آنها منسوخ شده و بيشتر از مخازن في و پلاستيکي استفاده ميشود. مخازن في در برابر مواد شيميايي و خورنده مقاوم نيستند و سبب زنگ زدگي هم ميشود. بنابراين براي نگهداري اسيدها بايد تدابيري انديشيده شود.
استفاده از مخازن پليمري از جنس مخازن پلي اتيلن و مخازن پلي پروپيلن ميتواند براي اين کاربرد مناسب باشد؛ به دليل اينکه پليمرها در برابر مواد شيميايي، اسيدها و مواد قليايي مقاوم هستند. ساختار بلند زنجير آنها سبب مقاومت مناسب ميشود و هيچگونه عامل واکنشگري در پلي اتيلن که نوعي پلاستيک است وجود ندارد.
استفاده از ورق‌هاي مارپيچي بيروني/وسايل گرمايشي براي محيط‌هاي بسيار سرد جهت عدم يخ زدگي اسيد.
استفاده از مخزن دو جداره اسيد و چند لايه براي امنيت بيشتر.
متعادل نمودن دماي حرارتي بالا جهت جلوگيري از خورندگي اسيد.
استفاده از مخازن فشرده براي فشار بخار بالاي اتمسفريک.
غلظت حداکثر 30 درصدي اسيد، داراي امنيت بهتر است به دليل اينکه در غلظتهاي بالا اکسيد کننده قوي است و با عامل احيا کننده آتش مي‌گيرد.
حداکثر دما 50 درجه باشد.
مخازن را روي بتن با سطح صاف بايد نصب کرد.
جنس اتصالات اعم از موارد آب بندي به کار رفته مانند گسکت‌ها براي مخزن نيز بايد از مواد رابري EPDM باشد.
اتصالات ديگر نيز از پلي اتيلن به کار رود تا هيچ واکنشي با اسيد صورت نگيرد.
استفاده از لوله‌ها با قطر زياد به هنگام انتقال اسيد به دليل کاهش خورندگي استفاده شود؛ زيرا خورندگي بر اثر سرعت بالاي اسيد به هنگام انتقال رخ ميدهد.
شيلنگ ويبراتور برقي بتن يا همان شلنگ ويبره برقي ، جهت ايجاد لرزش در بتن جهت هواگيري محل بتن ريزي شده مي باشد. ويبراتور بتن در سه نوع ويبراتور قالبي، ويبراتور سطحي و ويبراتور داخلي توليد و استفاده ميشوند. ويبراتور داخلي که همان استفاده از شيلنگ ويبراتور ميباشد بيشترين استفاده و کاربرد را دارد. بسياري از ويبراتورها مي توانند توسط يک کاربر مورد استفاده قرار گيرند و فرايند انجام آن نسبتا ساده است: کاربر به سرعت شيلنگ ويبراتور را داخل بتن خيس فرو ميبرد، سپس آن را به آرامي خارج مي کند. اين کار به اندازه لازم تکرار ميشود. توصيه شده است که شيلنگ به صورت عمودي وارد بتن گردد. شيلنگ ويبراتور يا همان شيلنگ ويبره در مدلهاي بادي، الکتريکي و مکانيکي توليد ميشوند.
شيلنگ ويبره برقي در قطرهاي 32 تا 61 ميليمتر و در طول هاي 4 متر و 6 متر قابل ارائه به خريداران مي باشد. نيروي محرکه شيلنگ ويبراتور برقي کنورتور مي باشد. کنورتور در حقيقت يک نوع مبدل الکتريکي هست که با تبديل جريان برق به جريان مناسب جهت شيلنگ ويبراتور برقي و از بين بردن خطر برق گرفتگي امکان اتصال شيلنگ و کارکرد عالي آن را فراهم مي کند. کنورتورها در انواع مختلف با تعداد خروجي هاي شيلنگ از 1 تا 4 عدد موجود مي باشند که امکان اتصال و کار کردن چند شيلنگ به صورت همزمان را فراهم مي کنند.
در شيلنگ ويبراتورهاي برقي موتورهاي با وزن سبک در قدرت 2.3 کيلو وات با ولتاژهاي 230 ولت و 115 ولت استفاده شده است. شيلنگ ويبراتور دوشي به قطر 25 تا 48 ميليمتر و به طول هاي 1 الي 6 اينچ موجود و قابل ارائه به مشتريان مي باشد.
بتن ترکيبي از چهار جزء اساسي آب، سيمان، شن و ماسه (دانه کوچک) و سنگ (سنگ آهنگ) مي باشد که از پرکاربردترين و مهمترين مصالح ساختماني است. از ويژگي اصلي آن مي توان در دسترس بودن مواد اوليه و ارزان بودن را نام برد. هنگامي که بتن ريخته مي شود، ممکن است صدها يا حتي هزاران حباب هوا ايجاد شود که به طور قابل توجهي آن را تضعيف مي کند. راه حل اصلي جهت از بين بردن اين حباب ها لرزش و ارتعاش بتن است که اين عمل به وسيله شيلنگ هاي ويبراتور انجام مي گردد. به طوري که در هنگام لرزش در بتن کمک به آزاد سازي حباب هاب هوا و آب گير کرده در لايه هاي بتن مي شود. و بدين شکل بتني يک پارچه خواهيم داشت. اگر اين عمل انجام نشود پس از خشک شدن و گيرايش کامل بتن حباب هاي آب تبخير شده و حباب هاي هوا از بين مي رود. در نتيجه بتني همانند اسفنج خواهيم داشت که بسيار ضعيف و در اصطلاح بتن کرمو مي شود.
شيلنگهاي ويبره در ابعاد 1و 1.5 و 2 و 2.5 و 3 اينچ توليد و به بازار ارائه ميشود.
پس از خريد شيلنگ ويبره مناسب، دانستن اين که چه مدت و چگونه بتن را بايد ويبره داد تا اقدام به آزادسازي حباب‌هاي هوا نمايد، بسيار حائز اهميت است. در هنگامي که اقدام به ويبره با کمک شيلنگ ويبراتور مي‌کنيد توجه به مدت زمان بسيار سخت است، و تا حدودي اين موضوع از تجربه و احساس و مهارت شما ناشي ميشود. بايد همان طور که شروع به ويبره مي‌کنيد، هر از گاهي به حباب هاي هوا که در حال بالا آمدن هستند نگاه کنيد، سپس زماني که يک پوسته نازک از خمير سطح بتن را پوشاند، کار را موقتاً متوقف کنيد. عمل به روش آهسته و استاندارد -يعني در حدود 1 اينچ در ثانيه براي هر نقطه – کليد دستيابي به تراکم مناسب در بتن است (هر چند ممکن است توصيه‌هايي مبني بر 1 تا 3 اينچ در هر ثانيه براي هر نقطه نيز دريافت نماييد). مجدداً شيلنگ ويبره را به سرعت وارد بتن کنيد، و دوباره شيلنگ ويبره را در هنگام مشاهده بالا آمدن حباب‌هاي هوا به ارامي خارج نماييد. ممکن است تصور کنيد اين روش کند بوده و يا شما خيلي آهسته عمل مي‌کنيد، اما به طور کلي براي متراکم سازي بهتر بتن روش آهسته بهتر است.
وجود برخي يونهاي مانند کلسيم و منيزيم و همچنين وجود کاتيونهاي دو ظرفيتي يا چند ظرفيتي در آب، دلايل اصلي ايجاد رسوب و نيز ايجاد کف خواهد بود. سختي بالاي آب نيز به همراه خود باعث ايجاد مشکلات متعددي خواهد شد. استفاده از سختي گير رزيني يک راه حل مرسوم براي رفع اين مشکلات محسوب ميگردد.
مشکلاتي که رسوبات و سختي آب باعث آنها ميشوند عبارتند از:
1. ايجاد کف که نتيجه ايجاد واکنشي است که بين يون هاي سخت موجود در آب و مواد شوينده است. اين مورد باعث ايجاد لک بر روي انواع سطوح خواهد شد.
2. عدم حل شدن و نيز رسوبي شدن مواد صابوني که حاصل واکنش با سختي زياد آب است. اين باعث ميگردد تا مواد شوينده مورد استفاده کارآيي شان کاهش يابد.
3. در کاربردهاي صنعتي، ايجاد رسوب در تجهيزاتي مانند برجهاي خنک کننده (Cooling Tower) ، انواع ديگهاي بخار، لوله هاي موجود در تجهيزات مختلف و … باعث گرفتگي شيرآلات، لوله ها و … ميشوند. اين امر باعث خواهد شد کارآيي و بازدهي آنها افت قابل توجهي پيدا کرده و نيز مصرف انرژي افزايش پيدا کند.
سختي کلسيم و منيزيم: اصولا" قسمت عمده سختي موجود درون آب در آب هاي و به وسيله کلسيم و منيزيم ايجاد مي شوند. از اين رو سختي کل را مي توان به سختي هاي کلسيمي و منيزيمي دسته بندي نمود. و به اينصورت که با کسر کردن سختي هاي منيزيم سختي کلسيم را به اين صورت محاسبه نمود.
سختي کربنات و بي کربنات : بخش عمده اي از سختي کل آب ها که از نظر شيميايي معادل کربنات و بي کربنات موجود درون آب مي باشد. که بعنوان سختي کربنات شناخته مي شوند. زيرا سختي و قليائيت هر دو بر حسب کربنات کلسيم انداره گيري و محاسبه ميگردند. اصولا" سختي اب را بر حسب ميلي اکي والان در ليتر و يا ميلي گرم در ليتر يا ميلي گرم در ليتر کربنات کلسيم مورد سنجش قرار مي گيرد. به طور معمول آب هاي سبک تر از 50mg/l بر حسب کربنات کلسيم خورنده هستند. در صورتي که آب هاي با سختي بالاتر از80mg/l باعت مي شود که مصرف صابون بالاتر برود. و همچنين لازم به ياد آوري است که سختي بالاتر از 180mg/i باعث مي شود که در لوله هاي و سيستم هاي آبرساني دچار ايجاد رسوب گردد.
همچنين وجود سرب کاديوم روي و مس در آب ممکن است در از خوردگي لوله توسط آب هاي سبکتر بوجود بيايد. با اين تفاصي مقدار سختي مطلوب در آب ها بايد بين 50 تا 80mg/l درليتر باشد . معمولا" از سختي 80تا 150 بعنوان سختي قابل قبول ياد مي شود. لازم به ذکر است که سختي بالا 150 بعنوان سختي نامطلوب و بالاي 500 بعنوان غير قابل قبول شناخته مي شوند. لازم به ذکر است که واحد سنجش سختي در ايران به اين صورت يک ميلي گرم کربنات کلسيم در ليتر مي باشد. معمولا" ميزان سختي آب ممکن است مطلوب بودنش به لحاظ طعم و رسوب گذاري نزد مصرف کننده را تحت تاثير قرار دهد.
نحوه عملکرد سختي گير هاي رزيني با جايگزيني يون هاي سخت منفي در آب سخت با اتم سديم مثبت که در رزين موجود در سختي گير موجود است،تعريف مي شود. اين رزين بايد به طور متناوب احياء شود تا از رسوب مواد معدني سخت در آن جلوگيرري گردد.
اين فرايند با خارج شدن سختي گير از سيکل و عبور نمک محلول در آب صورت مي گيرد و در طول فرآيند احيا آب سختي گير به همراه نمک محلول عبوري از رزين از سيستم تخليه مي گردد. در اين بازه زماني که عموما در طول شب صورت مي پذيرد، آب موجود در سيکل بدون سختي گيري وارد سيستم مي شود تا روند شست و شو پايان يابد. يکي از روش هاي جلوگيري از خروج سختي گير از سيستم استفاده از دو مخزن سختي گير تحت عنوان سختي گير دوبلکس مي باشد.
همچنين توجه کنيد که حجم رزين، ابعاد سختي گير (مانند قطر و ارتفاع) و جنس بدنه از مشخصات اصلي يک سختي گير رزيني مي باشند. سازندگان سختي گير رزيني معمولا مشخصات کلي شامل دبي آب سرويس، دبي احياء و دبي شست و شوي سريع را ارائه مي دهند که بر اساس آن ها مي توان حجم رزين را محاسبه نمود.
کليه رسوب زداهاي مغناطيسي، الکترونيک و يا آلتراسونيک روي لوله ورودي آب به تجهيزات تبادل حرارتي مانند ديگ، چيلر، برج خنک کننده، مبدل هاي حرارتي، منابع کويلي، دوجداره و . نصب مي شوند.
رسوب زداهاي مغناطيسي که روي لوله هاي في نصب مي شوند، بدون نياز به اتصال به جريان برق مي توانند املاح و سختي هاي موجود در آب در حال گذر از همان نقطه از لوله را به حالت معلق درآورند. اما ممکن است رسوبات فوق در طول مسير و برخورد با شيرآلات، اتصالات، زانو يا انشعابات مسير مجددا ته نشين شده و ايجاد رسوب نمايند.
رسوب زداهاي الکترونيک و آلتروسونيک نيز که روي لوله ها نصب مي شوند، قادر به فرستادن امواج الکترومغناطيسي يا امواج مافوق صوت با برد 150 تا 1000 متر در طول جريان مسير آب لوله بوده و باعث مي شوند رسوبات آب در طول مسير سيکل تاسيساتي بسته خود همچنان به حالت محلول در آب باقي بمانند و رسوبات احتمالي قبلي نيز به تدريج برداشته شوند. بر اين اساس هنگام انتخاب سختي گير آب يا رسوب زداي مورد نياز پروژه مي توانيد با کارشناسان دماتجهيز م نمائيد تا بر اساس شرايط و نياز پروژه مشاوره لازم براي شما کارشناس و کارفرماي گرامي را ارائه نمايند.
درباره این سایت